علائم اتیسم در کودکان(چگونه میتوان اتیسم در کودکان را تشخیص داد؟)

مجله مهرا :: سلام به همه‌ی شما دوستان عزیز.امروز می‌خواهم با شما در مورد یکی از مسائل مهم در جامعه که دغدغه ی بسیاری از خانواده ها است صحبت کنم، اتیسم.اتیسم چیست و چه علائمی دارد؟

بسیاری از خانواده های دارای کودک ، نگران تشخیص درست اتیسم و درمان موثر اتیسم هستند.اختلال طیف اتیسم یکی از اختلالات نورولوژیک و رفتاری است.که تشخیص به هنگام و سریع اتیسم و شروع اقدامات درمانی بسیار حايز اهمیت است. اما، ما نباید این اختلال را به عنوان یک مانع برای زندگی ، ببینیم. به همین دلیل، اگر شما یک فرد با اختلال اتیسم هستید یا خانواده دارای کودک طیف اتیسم هستید،پیشنهاد میکنیم با اقدامات درمانی مناسب و موثر (گفتار درمانی ، کاردرمانی ،رفتار درمانی و بازی درمانی و ….) شرایط را برای خود و کودکتان بهبود بخشید.به همین دلیل بسیاری از خانواده ها به دنبال مرکز گفتاردرمانی خوب در تهران و کاردرمانی خوب در تهران  هستند.

اختلال اتیسم چیست؟

اتیسم یک اختلال عصبی است که برای شناخت و تفهیم ارتباطات اجتماعی، زبان و تفکر انتزاعی با مشکل مواجه می‌شوند. افراد مبتلا به اتیسم عموماً نشانه‌هایی از عدم توانایی در برقراری ارتباطات اجتماعی، تکرار عملیات و رفتارها، ناتوانی در تعامل با دیگران و محدودیت در تفکر خلاق دارند. علل این اختلال هنوز مشخص نیست، اما تحقیقات نشان داده‌اند که عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این اختلال نقش دارند. اتیسم در سنین مختلف قابل تشخیص است و با ارائه مشاوره و درمان مناسب، فرد مبتلا به این اختلال می‌تواند زندگی عادی‌تری داشته باشد.

علايم اتیسم

بعضی از علائم اتیسم شامل تاخیر در زبان و گفتار، مشکل در تعامل با همسالان، تکرار کردن کلمات یا عبارات، تکرار کردن حرکات و کارهای تکراری، عدم توجه به اشیاء یا انسان‌های اطراف و عدم توانایی در انجام بازی‌های درون خانه و یا بازی در گروه هستند. این اختلال در هر سنی قابل تشخیص است و با توجه به شدت علائم ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.

علاوه بر این، افراد طیف اتیسم ممکن است تمایل به ایجاد روال های رفتاری خاصی داشته باشند و از تغییر در روال خود خودداری کنند. تغییرات روتینی می تواند برای آنها بسیار سخت باشد و ممکن است باعث افزایش تنش و استرس شوند. از طرفی، بسیاری از بیماران اتیسم دارای استعدادهای خاص و قابل توجهی در زمینه هایی مانند هنر، ریاضیات و حل مسئله هستند. بنابراین، درمان این بیماری باید با توجه به نیازهای خاص هر فرد اتیسمی صورت پذیرد.

افراد مبتلا به اوتیسم می توانند علائم را در بسیاری از موقعیت ها نشان دهند.

علائم اوتیسم در موقعیت های اجتماعی

مشکل در شروع یا حفظ مکالمه
مشکل در ارائه پاسخ مناسب به دیگران
مشکل در بیان یا بحث در مورد علایق خود با جزئیات
مشکل در حفظ تماس چشمی یا جهت گیری خوش خیم با فرد در حین صحبت کردن
مشکل در درک دیدگاه دیگران
دشواری در استفاده از حالات چهره که با زمینه ارتباط مداوم مطابقت دارد

علائم اوتیسم در زندگی روزمره

انجام کارهای تکراری در حین مکالمه مانند گفتن یک چیز تکراری یا تکان دادن از این طرف به آن طرف
نشان دادن شدت علاقه به یک موضوع خاص
انزوا یا فاصله گرفتن از دیگران
توسعه مهارت ها و کارایی بالا در زمینه های خاص مانند حل معادلات ریاضی یا هنر و صنایع دستی
مشکل در کنار آمدن با تغییرات در روال روزمره یا محیط معمولی خود
مشغول بودن با اشیاء یا سایر چیزهای غیر زنده مانند اثاثیه یا وسایل نقلیه
نشان دادن حساسیت بالاتر یا کمتر به شبیه سازی صداها، بوها و لمس
داشتن مشکل در به خواب رفتن

چرا به اختلال اتیسم طیف میگویند؟

اختلال اتیسم طیف یک اختلال نورولوژی  است که با توجه به سطح شدت و نوع علائم آن در طیف گسترده ای از اختلالات قرار می گیرد. این اختلال شامل چندین نوع بوده که می تواند از نقص ارتباطات اجتماعی گرفته تا مشکل در تفسیر و ادراک اطلاعات بروز دهد. در واقع، طیف اتیسم به معنی وجود یک سری ویژگی های اشتراکی در افراد با این اختلال است که به شدت متفاوت می تواند باشد. به همین دلیل، این اختلال به عنوان اختلال اتیسم طیف شناخته شده است. 

سطوح مختلف طیف اتیسم

این اختلال در سطوح مختلف شدت و علائمی متفاوتی بروز می کند. بعضی از افراد با اتیسم توانایی های ذهنی بالا و توانایی های زبانی خوبی دارند، در حالی که دیگران به صورت کامل غیرفعال هستند و تنها با استفاده از علائم ارتباط برقرار می کنند.

به طور کلی، سطوح مختلف اتیسم شامل اتیسم خفیف یا سطح ۱، اتیسم متوسط یا سطح ۲ و اتیسم شدید یا سطح ۳ هستند. افراد اتیسم خفیف ممکن است مشکلاتی در تعاملات اجتماعی داشته باشند، اما توانایی های زبانی و ذهنی خوبی دارند. در مقابل، افراد با اتیسم شدید معمولاً با مشکلاتی در تعاملات اجتماعی، توانایی های ذهنی و زبانی مواجه هستند و نیاز به حمایت شدیدی برای مدیریت رفتار و زندگی دارند.

سطوح مختلف اوتیسم، شدت مهارت‌ها و رفتارهای اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم را طبقه‌بندی می‌کند. بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، اوتیسم توسط پزشکان بر اساس دو حوزه عملکرد – ارتباطات اجتماعی و رفتارهای محدود و تکراری، به‌عنوان سطح 1، 2 یا 3 طبقه‌بندی می‌شود.

سطح 1 – نیاز به پشتیبانی

سطح 1 نشان دهنده کمترین سطح اوتیسم است که اوتیسم خفیف نیز نامیده می شود. کودکان زیر این دسته در موقعیت های اجتماعی با چالش هایی روبرو هستند و ممکن است برخی رفتارهای محدود کننده یا تکراری داشته باشند. با این حال، میزان حمایت مورد نیاز برای فعالیت های روزانه حداقل است.

این افراد می توانند خواسته ها و نیازهای خود را به صورت شفاهی بیان کنند و همچنین توانایی حفظ برخی روابط را دارند. آنها ممکن است با تغییرات ناگهانی یا رویدادهای غیرمنتظره ای که بر سبک زندگی آنها تأثیر می گذارد احساس ناراحتی کنند و ترجیح می دهند به روال های ثابت خود پایبند باشند.

 

سطح 2 – نیاز به حمایت قابل توجه

سطح 2 نشان دهنده سطح متوسطی از شدت در علائم اوتیسم است که اغلب به حمایت خارجی بیشتری نسبت به مواردی که با سطح 1 تشخیص داده می شود نیاز دارد.

افراد در موقعیت های اجتماعی با چالش هایی مواجه می شوند که بیشتر برای اطرافیانشان قابل توجه است. افراد مبتلا به سطح 2 ممکن است نتوانند خواسته ها و نیازهای خود را به صورت شفاهی بیان کنند. اگر توانایی صحبت کردن را داشته باشند، ممکن است فقط در جملات کوتاه یا تک کلمات بتوانند ارتباط برقرار کنند. شروع و حفظ مکالمات نیز ممکن است دشوار باشد. در نتیجه، این افراد ممکن است برای شرکت در فعالیت های اجتماعی نیاز به حمایت گسترده داشته باشند.

کودکانی که قادر به برقراری ارتباط کلامی نیستند ممکن است کسی را که با آنها صحبت می کند تصدیق نکنند یا با کسی که با آنها صحبت می کند ارتباط چشمی برقرار نکنند. این کودکان تنها ممکن است افکار و احساسات خود را از طریق لحن صدای خود یا از طریق حالات چهره بیان کنند. علاوه بر این، زمانی که روال‌های روزمره یا عادت‌هایشان قطع می‌شود، می‌توانند ناراحت یا ناراحت شوند.

سطح 3 – نیاز به پشتیبانی بسیار قابل توجهی دارد

سطح 3 شدیدترین نوع اختلال طیف اوتیسم است. افرادی که در این دسته قرار می‌گیرند با چالش‌های مهمی در ارتباط اجتماعی و مهارت‌های اجتماعی مواجه هستند. آنها ممکن است رفتارهای محدود کننده یا تکراری را بیشتر تجربه کنند که می تواند بر توانایی آنها برای عملکرد مستقل و تکمیل فعالیت های روزمره تأثیر بگذارد.

اکثر افراد مبتلا به اوتیسم سطح 3 قادر به برقراری ارتباط کلامی نیستند، اگرچه برخی ممکن است از چند کلمه برای ارتباط استفاده کنند. این افراد همچنین ممکن است پرخاشگری شدیدتر یا رفتار خودآزاری نشان دهند. افراد سطح 3 ممکن است نسبت به تحریکات خاصی از حس، بویایی و لامسه بیش از حد یا کمتر حساس شوند. این افراد ممکن است ویژگی های رفتاری مانند تکان خوردن، اکولالیا، چرخیدن اشیا یا سایر رفتارها را از خود نشان دهند و اغلب با حوادث غیرمنتظره دست و پنجه نرم می کنند.

اصطلاحات رایج

اوتیسم با عملکرد بالا

اوتیسم با عملکرد بالا اصطلاحی است که برای توصیف آنچه زمانی سندرم آسپرگر بود استفاده می شود. این افراد علائم خفیفی از خود نشان می دهند و نیاز به حمایت حداقل است.

فنوتیپ اوتیسم گسترده

فنوتیپ گسترده اوتیسم اصطلاحی است که برای توصیف صفات اوتیسم موجود در یک فرد بدون هیچ گونه تشخیصی استفاده می شود. این افراد معمولا سطح خفیفی از علائم دارند که از نظر بالینی قابل توجه نیستند و ممکن است در بستگان افراد مبتلا به اوتیسم دیده شوند.

سندرم رت

سندرم رت یک اختلال مغزی نادر است که عمدتاً دختران را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث از دست دادن تدریجی مهارت های حرکتی و گفتار می شود. سندرم رت ممکن است در بسیاری از علائم اوتیسم مشترک باشد مانند:

مشکل در صحبت کردن
مشکل در یادگیری
مشکل در برقراری ارتباط
مشکل در هماهنگی با دیگران
تف کردن
آب دهان
حرکات سریع چشم مانند خیره شدن یا پلک زدن
اختلالات خواب
اندام های سرد
تحریک پذیری
ناهنجاری های تنفسی
تشنج
کند شدن رشد

سایر اصطلاحات

اختلال اوتیسم

اختلال اوتیسم قبلاً برای توصیف افرادی که دارای علائم شدید اوتیسم از جمله اختلالات ارتباطی، رفتارهای تکراری و چالش‌های اجتماعی بودند، استفاده می‌شد.

سندرم آسپرگر

سندرم آسپرگر در مقایسه با اختلالات اوتیستیک با علائم خفیف تری مشخص می شود که می تواند بر مهارت های ارتباطی یا اجتماعی فرد تأثیر بگذارد.

اختلال رشد فراگیر (PDD)

PDD گروهی از اختلالات بود که با تاخیر در رشد مهارت های اجتماعی و ارتباطی در کودکان زیر سه سال مشخص می شد.

اختلال فروپاشی دوران کودکی

کودکان مبتلا به این اختلال در حفظ مهارت‌هایی که قبلاً به دست آورده‌اند، مانند مهارت‌های زبانی، نحوه ارتباط، مهارت‌های اجتماعی، مهارت‌های مراقبت از خود، و مهارت‌های حرکتی مانند کنترل روده و مثانه دچار مشکل می‌شوند.

خط پایین
افراد مبتلا به اوتیسم بر اساس سطح تشخیصی که دریافت می کنند، به سطوح مختلفی از حمایت و درمان نیاز دارند. با حمایت مناسب، علائم مختلف مرتبط با اوتیسم مانند تحریک پذیری، پرخاشگری، رفتار وسواسی، بیش فعالی، تکانشگری، کمبود توجه، تغییرات خلقی و مشکلات اضطرابی را می توان با مداخله زودهنگام با درمان ABA کاهش داد.

ما در حال ساختن دنیایی هستیم که در آن هر کودکی می‌تواند به مراقبت‌ها و درمان های لازم دسترسی داشته باشد، که منحصراً برای آنها طراحی شده است.جهت مشاوره با بهترین مرکز گفتاردرمانی در تهران و مرکز کاردرمانی در تهران با ما تماس بگیرید.

کلینیک گفتاردرمانی و کاردرمانی مهرا ، بهترین مرکز گفتاردرمانی در شمال تهران و بهترین مرکز کاردرمانی در شمال تهران میباشد که با خدمات به روز و تخصصی در خدمت شما عزیزان است.